Είναι το Κάρμα το οποίο εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ξεπληρώσουμε σε αυτή μας τη ζωή. Είναι τα επείγοντα χρέη διάφορων πράξεων του παρελθόντος, τα οποία δεν μπορούμε να αναβάλλουμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να τα ξεπληρώσουμε αμέσως.

Από την κατάσταση αυτού του Κάρμα εξαρτάται:

1. σε ποια χώρα, με τι επίπεδο ζωής και ποιο κοινωνικό καθεστώς γεννηθήκαμε. Οι Άρχοντες του Κάρμα πάντοτε επιλέγουν για τον καθένα μας τις καλύτερες συνθήκες για να ξεπληρώσουμε τις συγκεκριμένες μας καρμικές οφειλές.
2. ποια θα είναι η οικογένειά μας, ποιοι οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συνεργάτες, οι γείτονες και όλοι όσοι θα συναντήσουμε στη ζωή μας. Όλες μας οι συναντήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των «τυχαίων» συναντήσεων με τον κάθε φτωχό ή άστεγο είναι καρμικές. Τυχαίες συναντήσεις δεν υπάρχουν. Τυχαία δεν έρχονται στο σπίτι μας ούτε ζώα.
3. η κατάσταση του φυσικού μας σώματος (υγιές, άρρωστο ή με κάποιου είδους παραμόρφωση) και της ψυχής.
4. η διάρκεια της ζωής και οι συνθήκες θανάτου (εύκολος, μαρτυρικός, βίαιος ή ξαφνικός θάνατος).
5. η ποσότητα της χαράς και λύπης, τα οποία πρέπει να βιώσουμε σε αυτή την ενσάρκωση. Δεν λέγεται τυχαία ότι ο Θεός ποτέ δεν δίνει στον άνθρωπο περισσότερες δοκιμασίες από όσες μπορεί να αντέξει. Και αυτό είναι μια από τις αιτίες γιατί τους αυτόχειρες δεν τους ψέλνουν στην εκκλησία και δεν τους θάβουν στο νεκροταφείο. Οι αυτόχειρες είναι οι άνθρωποι οι οποίοι αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη τους. Η Ε. Μπλαβάτσκαγια έγραφε: «Ο εθελοντικός θάνατος είναι η δραπέτευση από το εξουσιοδοτημένο πόστο και από τις ενδεχόμενες υποχρεώσεις, είναι απόπειρα άρνησης από καρμικές υποχρεώσεις και δημιουργεί καινούργιο Κάρμα». Επομένως όλα είναι προκαθορισμένα; Ναι, αλλά όχι με τη θέληση του Θεού, αλλά με τη δική μας βούληση. Σύμφωνα με την Ε. Μπλαβάτσκαγια: «Η ελεύθερη βούληση δημιουργεί στη ζωή περιορισμούς, τους οποίους ο άνθρωπος ονομάζει κακοτυχία. Ο άνθρωπος μόνος του δημιούργησε το παρελθόν του, το οποίο κρατά δέσμιο το παρόν του».